B&B : Rozengeur en Maneschijn

Ik weet het nog goed. Schoon gewassen en zeer ontspannen stonden we aan het eind van de middag klaar om onze gasten te ontvangen. Als er gasten kwamen die we al kenden vonden we het leuk om voor het eten nog even een aperitiefje met ze te drinken en weer bij te kletsen. Bijkletsen ja, want gasten waren na een eerste verblijf geen onbekenden maar goede bekenden of zelfs vrienden. Dus ook al hielden we contact door het jaar heen, altijd weer leuk om even de verhalen in geuren en kleuren te horen.

We beseften ons heel goed welk plaatje we hier neerzetten, ook al was dat niet de opzet…

Plaatje

Het beeld van het goede Franse leven, aperitief aan het zwembad en vervolgens gezellig aan de mooie grote tafel met uitzicht op de Mont Ventoux. We aten en dronken gezellig mee! Alsof we helemaal niet aan het werk waren.

Aan het ontbijt een zelfde beeld. Tijd voor een praatje, uitleg over de streek, de marktjes, uitgebreid afscheid van vertrekkende gasten. Mijn echtgenoot die vervolgens heerlijk met ontbloot bovenlijf het zwembad stond schoon te maken, ondertussen grappend met de vroege badgasten… Vele gasten namen graag het schepnet van hem over. Wat een luxe, heer en meester van zo’n prachtig bad, met prachtig uitzicht in de nog niet al te hete ochtendzon. Hoe mooi kan het leven zijn.

De fantastische voorraad groenten die uit mijn leuke ‘decapotable’ kwam, als ik naar de markt was geweest, een plaatje…dat zo in een glossy tijdschrift kon!

Toonbeeld van rust en luxe

En als de gasten zelf weer thuis kwamen na de markt of ander bezoek aan de streek, lag de chambres d’hôtes er weer prachtig bij, de ligstoelen op een rechte lijn, de bedden weer strak opgemaakt en de vloeren gedweild, frisse handdoeken naast de wastafel, de koelkast vol koude drankjes, de prachtige honden als decoratie op het terras, de rust en de luxe straalden er van af!

Wij lieten ons weer zien voor een frisse duik en een beetje dollen met de kinderen en eind van de dag weer fris paraat voor het aperitief en het diner….

Een droomwereld en daarmee ook een droomleven!

Rozengeur en maneschijn? Of transpiratie en schone schijn?

Twee kanten van dezelfde medaille, het één gaat niet zonder het anderen. Sprookjes bestaan, maar dat wil niet zeggen dat je er niets voor hoeft te doen.

Wij beseften ons maar al te goed dat veel van onze gasten het idee hadden dat het houden van een chambre d’hôtes niet zo heel veel anders was dan er op vakantie zijn… En dat zij zo’n droomleven ook wel wilden. Zo kenden wij ook wel menig chambre d’hôte eigenaar die met die gedachte aan hun avontuur begonnen waren. Maar nooit zo naar de andere kant van de medaille hadden gekeken.

Uiteraard hadden we ook wel gasten die eens een dagje niet op pad gingen en ons vanonder de parasol of zonnehoed eens even goed in de gaten hielden. Of de ‘slapelozen’ die nog laat of al vroeg weer wakker waren. Zij kregen die andere kant te zien, die we verder altijd zo goed mogelijk verborgen hielden voor onze gasten. Zij zagen ons rennen met stofzuigers en was, zij zagen de uren die ik bezig was in de keuken, zij zagen ons laat nog afwassen en de tafel voor de volgende morgen dekken, zij zagen ons om 6 uur alweer in de weer, zij zagen de zweetdruppels en de inspanning.

En voor ons was dat niet ok, wij wilden dat ze daar helemaal niets van zagen. Want wij wilden dat zij ongegeneerd van hun vakantie zouden genieten en helaas, ons zo hard zien werken…. Dat gaf toch wel enige gevoelens van gêne….

Wij wilden dat ze bleven geloven in het droomleven! En weet je waarom? Omdat dit hun vakantie was, de tijd van het jaar waar ze zo hard voor gewerkt hadden, waar ze zo naar uit gekeken hadden. Dat moest een droom zijn en blijven! Maar ook omdat het dat toch echt was.

Werkelijkheid

Natuurlijk moesten we hard werken. De schoonmaak moest gedaan worden, de boodschappen en de was ook, de 3 gangen moesten voorbereid en gekookt worden, de tafels gedekt, de afwas gedaan en opgeruimd, de tuin onderhouden, de reserveringen geaccepteerd, de facturen uitgeprint, de honden uitgelaten. Iedere dag weer. En nee, daar kwam geen dwerg of aardige fee aan te pas.  (Ok, ik moet toegeven, we hadden een geweldige schoonmaakfee.)

(Voor iedereen die nog in het sprookje gelooft dat je als gastenverblijf eigenaar het hele jaar vakantie hebt…. PATS, even iets doorprikken….)

Blijven geloven

Was het dan geen droomwereld en geen droomleven? Toch wel! Maar wel en vooral een heel goed georganiseerde en geplande droomwereld, waar de ontspannen droomleven-momenten feilloos in het schema pasten, zonder dat er in de keuken of elders wat mis ging. En de kunst om die momenten ook echt en oprecht te beleven en er van te genieten! Zodat ze ons maximaal opleverden en ze zo echt waren, dat zelfs wij in dit droomleven bleven geloven!

Na de zomer start ik een online cursus voor ‘gastvrijheidsondernemers’ in spé! Wil jij ook weten hoe je succesvol een gastenverblijf kunt runnen? Waar jij en je gasten evenveel van kunnen genieten? Dat jouw ‘place to be’, ‘the place to be’ wordt?

Wil je op de hoogte blijven van mijn blogs, vlogs en andere nieuwtjes?

Schrijf je hier in voor de nieuwsbrief!