Gastvrouw op locatie

Ik ben op het moment regelmatig op pad. Met een missie!

Zoals ik eerder al schreef wil ik weer wat gaan doen met mijn passie, het ontvangen van gasten! En niet alleen in woorden, maar ook gewoon weer het echte werk! En nee, ik heb vandaag de dag geen eigen pand om dat te doen. En ook geen eigen financiële mogelijkheid. Dat weerhoudt me er overigens niet van om wel naar panden te kijken, want ik ben ervan overtuigd dat overal een oplossing voor is!

Op bezoek bij ‘collega’s’

En zo ook, op kortere termijn voor het niet hebben van een pand! Namelijk het ontvangen van mensen in het pand van iemand anders. Nu ben ik al met iemand in gesprek die eventueel wel een retreat wil organiseren in Frankrijk. Als ik daar dan weer over vertel, merk ik dat daar meer vraag naar is. Frankrijk is groot, het vinden van een locatie via internet loopt vaak op teleurstellingen uit en de organisatie ter plekke is ook niet handig als je gelijk met je gasten aankomt. Daarom bied ik aan om die organisatie en het gastvrouwschap ter plekke, afhankelijk van de gekozen locatie, op me te nemen. Dat is natuurlijk ook het deel dat ik het leukste vind! En dat werkt natuurlijk ook voor vrienden- of familie-bijeenkomsten.

Accomodatie

En dus ben ik vanmorgen op pad gegaan om accomodaties te bekijken. Op hun site zagen ze er veelbelovend uit. In het echt waren ze ook zeker mooi. Maar begint er tijdens zo’n rondleiding dan altijd van alles te kriebelen. Omdat ik sowieso door geen enkel pand kan lopen zonder mezelf af te vragen hoe ik het zou hebben gedaan. En dat heb ik dus ook als ik zelf in een hotel slaap of zoals nu door chambres d’hôtes loop. Een beroepsdeformatie, maar ook echt wel iets wat in mij zit, als mens.

Details

Ja, ik let op details. Ja, ik ben perfectionistisch. Maar dat is het niet, of niet alleen. Dat perfectionistische heeft namelijk een basis. En dat is dat ik een heel levendig inbeeldings- of liever invoelingsvermogen heb. Dat ik kan intunen op situaties en mensen. En dat ik, als ik een kamer zie, deze kamer in situatie zie, met mensen erin, hoe ze daar verblijven. En ik dus zie waar ik als gast blij van zou worden, wat ik helemaal te gek vind in de decoratie, maar ook waar ik mij aan zou ergeren, wat ik zou missen, wat ik onhandig zou vinden. En ik dus het totaalplaatje kan maken van de totale beleving. Daar waar de meeste mensen alleen kijken of ze het mooi vinden en dus bijvoorbeeld vallen op rijk gedecoreerde kamers.

Respect voor je gasten

Ook kan ik goed zien of een bepaalde keuze is gemaakt uit noodzaak, omdat het gezien de structuur van het pand niet anders kon en ben dan geneigd dat door de vingers te zien, of uit gebrek aan inzicht, creativiteit of luiheid. En dat kan ik dan weer niet door de vingers zien, omdat ik dit zelf heel sterk voel als een gebrek aan interesse, aandacht en oprecht respect voor je gasten.

Bij één van de locaties hadden de eigenaren bijvoorbeeld voor dekens gekozen in plaats van dekbedden. Persoonlijk vind ik dat een gruwel, maar ik weet ook dat er argumenten zijn waardoor mensen juist heel bewust kiezen voor een deken. Toen ik de vraag stelde kreeg ik helaas als antwoord dat ze voor dekens hadden gekozen omdat het anders echt te veel werk was om de bedden op te maken. Jammer, vind ik dan.

Waard(en)

Nu weet ik al heel erg lang, dat lang niet iedereen op deze manier naar de wereld kijkt, absoluut niet belangrijk vindt, of geen aandacht heeft voor waar ik over ‘val’. Of op een hele andere manier naar gastvrijheid en zorgen van gasten kijkt. Of naar zijn of haar rol als gastheer of gastvrouw. Of het echt een passie is of een activiteit om geld te verdienen. In mijn ogen zie je helaas nog grotendeels het laatste en zijn de accommodaties waar je je nog echt warm welkom voelt in de ruime minderheid. Maar het eerste is kennelijk wel wat mensen gewend zijn en misschien (en ook dat voelt voor mij als helaas) dus ook verwachten. En er dan ook niet van opkijken dat het zo is. Er pas van opkijken als het anders is.

Zoals de gasten bij ons die zeiden nooit 2 keer naar dezelfde accommodatie te gaan en 10 keer zijn geweest in de 5 jaar van ons bestaan. Of de opmerkingen die we in de aanloop kregen over de tegelvloer en het minimalisme in de aankleding van de kamers tegenover de opmerkingen na het verblijf van de gasten dat ze het zo fijn vonden dat de kamers zo schoon (clean) waren, dat je echt kon zien dat alles schoon was, er geen vuil verscholen zat in hoekjes of achter of onder de bedden, in kleedjes en tierelantijnen en dat ze gewoon op blote voeten door de kamer konden lopen (ook 1 van mijn gruwels, ik heb altijd een paar slippers bij me).

Zoveel mensen zoveel wensen

Maar wat altijd op gaat is: zoveel mensen, zoveel wensen. En ieder mens zal dus van iets anders blij worden en over iets anders vallen. Uiteindelijk gaat het om de totaalbeleving. En dan spelen de omgeving, de schoonmaak, de kwaliteit van het eten, de charme van de gastgevers en de algemene sfeer misschien wel een belangrijkere rol dan de details.

Totaalbeleving

En zolang ik dus nog niet in mijn eigen accommodatie, helemaal naar mijn zin, kan ontvangen, heb ik als gastvrouw wel invloed op de totaalbeleving. En dus kies ik voor de retreats die locaties, die qua ligging, algemeen sfeerbeeld, comfort en properheid helemaal aan mijn wensen voldoen en zal ik helaas een oogje dicht moeten knijpen voor de details. Zoals het pand op de foto… wat een prachtige ligging en wat een supermooie workshopzaal, met uitzicht!

En wie weet kom ik in komende bezichtigingen nog die ene accommodatie tegen die één van de uitzonderingen op de regel is. Al moet ik dan ongetwijfeld wel heel snel boeken. Want zeker weten dat zij gasten genoeg hebben!