Wat mijn klanten over mij zeggen

Bijzonder, net voor ik aan dit blog wil beginnen, ik had de titel al opgeschreven, krijg ik een mailtje van Airbnb. Dat ik opnieuw, of eigenlijk nog steeds mijzelf Superhost mag noemen. Als waardering voor de manier waarop ik mijn gasten ontvang in mijn gîte, vakantiehuisje Mon Cabanon.

Dus dat is weer een mooie synchroniciteit met waar ik het eens over wil hebben. Namelijk over klantwaardering.

Voor Mon Cabanon wordt dat allemaal netjes bijgehouden door de portals via welke ik de gîte verhuur, zoals Airbnb en Abritel. Die zitten er bovenop, sturen mijn gasten mailtjes na om te vragen wat ze van het verblijf hebben gevonden. In ruil voor een evaluatie van mij over hoe zij zich als gasten hebben gedragen, doen ze dat eigenlijk altijd wel. Of omdat ze gewoon heel enthousiast waren, mij hun evaluatie gunnen, of zelfs mijn toekomstige gasten gunnen om een tijdje bij mij te verblijven! En zo werkt het natuurlijk. Want zelf kijk ik ook graag naar aanbevelingen. En het is fijn om gasten te krijgen die weten waarom ze juist bij jou willen komen.

Zelf heb ik deze zomer in een fantastisch hutje op een Zwitserse Alp gezeten, van een superhost. En nog leuker, een deel betaald door de bonus die ik (niet deze keer, maar 1 keer per jaar) van Airbnb krijg voor mijn eigen superhost status! Hoe leuk is dat. Van het voorjaar zat ik al met mijn zus in Parijs, van de bonus van het jaar ervoor. Een super systeem van waardering uiten, over en weer.

Maar kijk, daar ga ik alweer. Zit ik reclame te maken voor Airbnb. Terwijl ik eigenlijk een beetje reclame voor mezelf wilde maken. Maar dat vind ik dan weer lastig hè. Ik zit daar dus helemaal niet bovenop zoals de portals. Aanleiding voor mij was dan ook een spontane aanbeveling die ik van klanten van deze zomer kreeg voor mijn diensten als MariekeVerthuist. Mijn eerste!

Niet dat ik nooit waardering heb gekregen. Zeker niet, verre van! Ik krijg over het algemeen heel veel waardering! In lieve berichtjes of zelfs brieven. In cadeautjes. Klanten die me mee uit eten namen en toen ze een jaar later weer eens op vakantie waren in de buurt nogmaals. Klanten die regelmatig even wat van zich laten horen, mij weer aanbevelen bij hun vrienden, gewoon mond op mond.

Maar nu dus klanten die mij een aanbeveling wilden schrijven. Eigenlijk via Facebook. Maar Facebook heeft de manier van recensies schrijven veranderd. Justement, die hebben ze van recensies, zichtbaar op de pagina van de ontvanger, veranderd in aanbevelingen, die vooral zichtbaar zijn op de pagina van de gevers, zodat hun netwerk de aanbeveling krijgt om met jou te gaan werken. Een mooie gedachte van Facebook. Maar in dit geval werkte het niet omdat deze mensen nog lang niet aan hun hele netwerk hadden laten weten dat ze een huis aan het kopen zijn in Frankrijk. En ze het eigenlijk vooral aan mij en mijn potentiele klanten wilden laten weten.

Want mijn potentiële klanten, vooral als het om aankoop gaat, zijn lang niet altijd of zelfs helemaal niet de vrienden van mijn huidige klanten. Want die correlatie is er gewoon niet tussen Frankrijkgangers. Voor verkopers is dat natuurlijk wel zo, daar is juist de vriendenkring mijn doelgroep. Maar omdat mijn verkopers over het algemeen wat ouder zijn is facebook niet de manier waarop zij met hun vrienden communiceren.

Maar goed, deze klanten hebben hun aanbeveling dan maar per mail gestuurd. En had ik opeens een ‘probleem’. Want ik had tot nu toe nog niets met aanbevelingen gedaan, geen plek voor op mijn site, geen format. Help! Ik heb een aanbeveling! LOL.

En dus heb ik een pagina aangemaakt, in het menu gehangen. Met 1 aanbeveling. Helemaal in zijn uppie. Dat vond ik ook weer zo sneu staan. En dus eindelijk maar eens de stoute schoenen aangetrokken en mijn klanten allemaal een berichtje gestuurd met een uitnodiging voor hun aanbeveling, om de eerste gezelschap te komen houden. Dat ie niet meer zo alleen is.

Nu zijn het over het algemeen wat oudere mensen, mijn klanten, dus er wordt nu aan gewerkt! De tweede staat er nu ook en verder wordt er nog nagedacht 😉.

Daar ga ik ook niet op zitten wachten, want zo werkt het voor mij dan weer niet. Ik ben er nu mee bezig en als ik dat dan niet nu doe kan het weer een tijd gaan duren. En dat doet weer te weinig eer aan mijn klanten die wel de moeite hebben genomen om mij hun aanbeveling te sturen.

En dus staan er nu 2 aanbevelingen op mijn aanbevelingen pagina https://moovfr.com/evaluaties/.

En toevallig van 2 Jean(n)ettes, mooie Franse namen.

De opdracht voor Hans en Jeanette is nog niet eens helemaal af. We hebben in augustus le compromis de vente getekend. Maar de officiële overdracht is pas in April. Zij belden mij begin juli, dat ze een huis hadden gezien in de Ardèche en een bod wilde doen. Maar niet voldoende Frans spraken en de verkopers niet voldoende Engels. Dat ze daar wel vrienden in hetzelfde dorp hadden wonen, die ze tot nu toe een beetje geholpen hadden. Maar de vriendschap niet wilden misbruiken of op het spel zetten door alle hulp aan hun te vragen. En vervolgens via Google bij mij uitkwamen.

Het resultaat was dat we in augustus bij de notaris zaten. Een hele hippe deze keer. Mooi kantoor, zelf zat ie ook strak in de lak! De communicatie en de documenten goed op orde. Een elektronisch systeem om de aktes te ondertekenen, dat scheelt een hoop lamme handen. En zelfs een intranet waar je de voortgang van je dossier in de gaten kunt houden. En eventuele verrassingen van tevoren zichtbaar zijn en niet pas op de dag dat je daar met je pen in de aanslag zit. Voor mij een première en deze notaris ga ik dus ook zeker nog eens terugzien als ik de notaris mag kiezen. Ook voor hem was het een aangename verrassing dat de kopers, weliswaar niet Frans, zo goed waren voorbereid en we alleen wat aanpassingen hoefden te bespreken.

Die voorbereiding hebben we tussen de middag gedaan, aan de lunch in een gezellig restaurant in een mooi dorpje. Het nuttige met het aangename combineren. En aangenaam was het. Een aangename kennismaking. Nu waren alle telefoongesprekken al heel prettig gelopen, maar het is toch altijd fijn om elkaar in het echt te ontmoeten. Dus naast officiële stukken en nuttige informatie hebben we het ook erg gezellig gehad. Kwamen we tot de ontdekking dat Jeannette en ik in hetzelfde jaar in dezelfde stad hebben gestudeerd en op dezelfde studentenflat hebben gewoond. Hoe leuk!

De gezelligheid hebben we voortgezet bij de notaris, waardoor het voor iedereen een positieve ervaring is geweest, ook voor deze meneer.

De andere Jeannette heb ik helaas (nog) niet ontmoet. Zij hebben het huis verkocht vanwege haar gezondheid. Ze woonden er al niet meer. En zij kon deze kant niet meer op komen. Ton en de kinderen heb ik gelukkig nog wel gezien. Voor mij is het persoonlijk contact echt de meerwaarde van de opdrachten die ik doe. Van de aktes zelf word ik niet echt warm of koud. Dat is wat ik kan. Maar wat ik doe is mijn klanten helpen om het allemaal zo prettig mogelijk te laten verlopen. Dat is, onder de omstandigheden, ook voor Jeannette en Ton gelukkig gelukt. We hebben nog regelmatig contact. En nu stop ik met schrijven, ik ga nog even een brief naar de post brengen. Omdat de belastingdienst nog een fout heeft gemaakt in hun dossier. Dus daar heb ik nog even wat telefoontjes en een brief aan gewijd. Een kleine moeite voor mij, voor hun een grote opluchting.

Een aanbeveling is fijn. Het verhaal erachter voor mij veel waardevoller!